ارزیابی کارایی بیمارستان های تامین اجتماعی اصفهان با روش تحلیل پوششی داده ها در دوره 1385-1390

چکیده مقدمه : بیمارستان یکی از نهادهای اصلی ، بزرگ و در عین حال پر هزینه ترین واحد عملیاتی نظام بهداشت و درمان بوده که درصد بالایی از منابع این بخش را به خود اختصاص داده است . بنا براین ارزیابی کارایی این نهاد در استفاده بهینه از این منابع کمیاب ضروری است. روش : این مطالعه به روش توصیفی-تحلیلی در سال 1391 انجام گردید . بیمارستان های تامین اجتماعی اصفهان جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند . که کارایی آنها طی دوره 6 ساله از سال 1385-1390مورد ارزیابی قرار گرفت . نهاده ها در این تحقیق شامل : تعداد پزشکان ، تعداد پرستاران ، هزینه تجهیزات پزشکی مصرفی و تعداد تخت فعال ، همچنین ستانده های آن شامل : کل روز بستری سالیانه ، تعداد اعمال جراحی انجام شده در اتاق عمل ، پذیرش سرپایی و پذیرش بستری می باشد . در این تحقیق برای سنجش کارایی از روش تحلیل پوششی داده ها با رویکرد نهاده محور و با فرض بازدهی متغیر به مقیاس استفاده شده است . یافته ها : میانگین کارایی فنی کل ، کارایی مدیریت ، کارایی مقیاس و کارایی اقتصادی بیمارستان های تامین اجتماعی اصفهان با روش تحلیل پوششی داده ها و با رویکرد نهاده محور و با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس از سال 1385 -1390 به ترتیب 1 ، 1 ، 1و920/0 می باشد . نتیجه گیری : با توجه به اینکه منابع انسانی و سرمایه ای هزینه های زیادی به بیمارستان تحمیل می کنند پیشنهاد می شود مسئولین با نیازسنجی اصولی و برنامه ریزی صحیح به جذب درون دادها اقدام نموده و راه های موثربر عملکردهای آنها را ارزیابی نموده و شاخص های مهم کارایی را شناسایی و ارتقاء دهند تا ضمن استفاده بهینه از نهاده ها و ارایه خدمات مطلوب از هدر دادن منابع جلوگیری شود.